Abó Sabel...
N'as noites en vela, sin sonos que dormir, sin soños que soñar,
Eu sinto as chamadas dos antergos,
Que berran pra min dend'os outeiros d'o tempo.
Hay Xuares, Noias e Martins, hay Botanas e Garcías, hay Outeiros, Reis e Xixireis...,
Tamen hay un eco lontano que berra mais alto,
Tratando de abafar a cacofonía de berros indistintos.
Ecos de berros extranos son os seus,
Falados en falas alleas, falas extranxeiras,
Falas de Gens migrante que eu non entendo,
Fala e camiña, camiña e fala, Sabel primeiro.
Estirpe anterga de camiñantes sin destino,
Buscadores de mundos lontanos,
Fabricantes de sonos,
Feitores de pontellas e muiños.
Sabemos a onde foches a pousar,
Lorenz Sabel, Sabel antergo, mais...
De onde viñeches?
Que camiños te trouxeron a Sabugueira, a Nemenzo, a Berdia, Busto, Compostela...?
-Benvinds-